Monday, September 11, 2017

තනිවුණු මීවිත


සඳළුතලයෙන් එහා පැත්තේ
අහසෙ වටකුරු සඳක් තිබුණා
ඒ සඳේ වට දිලිසෙමින් උන්
පුංචි තරු කැට ගොඩක් තිබුණා....
සඳළුතලයෙන් මෙහා පැත්තේ
පාළුවේ උන් කෙනෙක් උන්නා
ඔහුගෙ තනියට පුටුව පසෙකින්
අඩක් හිස් වූ බඳුන් තිබුණා....
ජීවිතේ දුර ඈත කාලෙක
සඳ වාගෙම මේ තරුත් තිබුණා
අතින් අල්ලන් තුරුල් වී ළඟ
ඔහුගෙ තනියට කෙනෙක් හිටියා....
හිස් වෙනා මධු බඳුන් ගණනට
දුක හිතෙන හිත තනිව හැඬුවා
දුක නිවන්නට බැරිව දුර සිට
සඳත් තරු හා බලා හිටියා....
ලොවට නොහැඟෙන අරුම දුක ගැන
තනිව මීවිත සුසුම් හෙළුවා
තරුත් තනිකර අමාවක රෑ
සඳත් නොකියම ගිහිං තිබුණා....