අසම්මත පෙම

බැඳුනෙන් අතැඟිලි 
නොදැනෙන පෙමකට 
ගත සිත දෙකටම 
නොදැනෙන සෙනෙහස 
සොයා කතර දිග 
ඇවිදන් ආ මග 
නොදැනිම බැඳුණා 
අපෙ හිත් අප වෙත 
අසම්මතය වුව 
අප විඳිනා පෙම 
අත් හැර යන්නට 
අපිට නොහැකි සඳ 
කාලය මග හැර 
සැඟවී හෙමිහිට 
කඳුළු සඟවලා 
රිදෙන දෙනෙත් වල 
ළං වී විඳගමු 
සිත ඉල්ලන පෙම

ඔබ අද මා ළඟ නෑ

වසන්තයේ අග
හමුවන දිනකදි
නුඹ මගෙ වන බව
දැනෙනා විට මට
ඉපිලෙන සිත ගැන
ඔබට කියන්නට
ඔබ අද මා ළඟ නෑ
හිත අද්දර හිඳ
ඔබ දෙන සෙනෙහස
සක්මන් කරමින්
හදවත පිරිමැද
දෙන්නට හැකි බව
දිවි ඇති තුරු මට
සවනට කොඳුරා 
ඔබට කියන්නට
ඔබ අද මා ළඟ නෑ
අහස් වියන යට
පොළෝ තලය මත
ඔබ සිත මට දෙන
සෙනේ තරම ගැන
මා සිත දවනා
උණුසුම් හැගුමන්
ළයට තුරුල් කර
ඔබට කියන්නට
ඔබ අද මා ළඟ නෑ