ඈත ඈතක
පාළු උයනෙක
මලක් තනිවම
බිම පිපිලා ඇති
උයනෙ හිමිකරු
මලේ ලස්සන
දැක්කෙ නෑ වගෙ
ඉන්නවා ඇති
සුවඳ විහිදන්
පෙති සැලූවත්
තනිකමට මල
හඬනවා ඇති
වටේ එතෙනා
සුළං රළටත්
මල මලේ දුක
කියනවා ඇති
ඒ කියූ දුක
එතී සුළෙඟ්
ඈත දුරකට
පාව යන්නැති
මලට පෙම් කළ
ඈත බඹරෙක්
අසා ඒ දුක
හඬනවා ඇති
No comments:
Post a Comment