තුංග උතුවන්
කන්ද මුදුනට
හිමින් හිරු රැස්
ගලනවා ඇති
මම්මලේ උඹ
ගිහිං බලපං
කෝපි මල්
තව පිපෙනවා ඇති
කාදර්ගෙ ඇස්
වලින් හැංගී
මේනකා දැං
මග එනව ඇති
වෙනදා වගෙ නෑ
කලබලයි හිත
පොලීසිය කඳු
වටකරලා ඇති
උණුහුමේ
ඩිංගක් ඉඳින්නට
අම්ම ආවොත්
හිතට පිං ඇති
වැඳලා
එක පාරක් අඬන්නට
තාත්තත්
ආවොතින් හිත ඇති
මේනකාගේ
හුස්මෙ උණුසුම
බෙල්ල මුලටම
තියං උන්නැකි
මං මළොත් හෙම
ම්මමලේ උඹ
කන්ද පහළට
එන්නෙ හෙම නැති
No comments:
Post a Comment