Blog Archive

Tuesday, November 11, 2014

පා බිඳුණු නළඟන



තටු සලා අහස් කුස
නිදහසේ පියඹන්න
දුටු හීන බිඳී ගොස්
අත වනමි කළුවරට
දෙපා ඇති උන් අතර
හිනැහෙමින් නටන්නට
වරම් නෑ යළිත් මට
අසරණයි හදවතම
නටන ඔබෙ දෙපා යුග
සලිත වන ලතාවට
පෙම් කරමි මම තවම
බැරි උනත් නැගිටින්න
හිනැහෙමින් නැගී මට
නැඟූ ඔල්වර හඬම
මිමිණුවා වැටුණු මට
යළිත් නොනැගෙන ලෙසට
රුදුරු ලෝකයෙ ඇසට
වසන් වී ලතාවට
නටාපන් දිනන්නට
හිනාවෙන ලෝකයම
දිනන්නට පැතු ලොවම
කඩා වැටුණත් මුලට
දිරි ගනින් හදවතට
වැටි වැටී නැගිටින්න

No comments:

Post a Comment